ER ZIJN MEER FOTO'S TE ZIEN OP DE ENGELSE VERSIE
http://www.jan-margreth3e.blogspot.com/

Vermont, New Hampshire, Maine en Massachusetts

In vergelijking met onze avonturen gedurende de eerste week, lijkt het alsof de tweede voorbij gekabbeld is!
We zijn gewend om tijdens onze reizen steeds weer nieuwe ervaringen op te doen, maar deze week leek verdacht veel op vakantie. We reden afstanden van maximaal 200 mijl en waren gewoonlijk tussen ’s middags één en drie uur op de volgende bestemming. Vanaf Lake Placid reden we door de staten Vermont, New Hampshire en Maine naar Massachusetts. In Vermont en New Hampshire waren de herfstkleuren op zijn mooist, soms leek het alsof we door een caleidoscoop reden waarbij de kleuren aan beide zijden wan de weg constant veranderden. In New Hampshire verbleven we in stad Twin Mountain, gelegen in de White Mountains waarna we naar Bar Harbor reden dat op het eiland Desert Mountain ligt. Dit eiland is door een brug verbonden met het vaste land en ligt in het uiterste Noordoosten van de USA in de staat Maine. Hier ligt het Acadia National Park, één van de eerst gestichte nationale parken van Amerika.
Bar Harbor is een pittoresk stadje, gelegen aan een natuurlijke baai waar de dag dat wij er waren, twee cruise schepen waren geankerd. De Main Street was daarom flink druk maar we vonden toch een prima restaurant waar we de beroemde Maine kreeft aten. Omdat we niet met onze camper door het park wilden rijden, besloten we tot een rondrit met de bus. Het was die dag ijzig koud doordat er een felle noordenwind blies waardoor we het meeste van het park vanuit de bus zagen. Jammer genoeg zet de herfst daar op zeeniveau een paar weken later in dan in de hoger gelegen staten, waardoor het park nog grotendeels groen was.
Na drie dagen vertrokken we weer in de richting van het zuiden en na een onderbreking in Freeport, reden we in de richting van Cape Cod in Massachusetts. We passeerden Boston en omdat deze stad ons intrigeerde, besloten we om er in de buurt een campsite op te zoeken waardoor we in staat zouden zijn een dagje Boston te doen. Op maandagmorgen namen we dus de trein en wandelden we een paar uur door een zonnig downtown Boston.

Het weer houdt zich over het algemeen goed voor de tijd van het jaar, we hebben veel zon en dus weinig bewolking waardoor het ’s nachts flink afkoelt maar dan kruipen we maar een beetje dichter tegen elkaar aan!
We realiseren ons dat het verslag van deze week lang niet zo spectaculair is als de verslagen die we dit jaar al op ons blog geplaatst hebben, maar we genieten van elke rustige minuut omdat we weten dat ons in Zuid Amerika en Zuid Afrika nog genoeg te wachten staat.