Sinds ons laatste verslag hebben we zes wildparken bezocht. Allereerst was dat het Hluhluwe-Imfolozi Park van 960 vierkante kilometer dat bestaat uit twee aan elkaar grenzende parken die al in 1895 zijn gesticht en een moeraslandpark, het St. Lucia Wetlands Park (tegenwoordig iSimangaliso Park), dat het op twee na grootste park van Zuid-Afrika is en dat 280 kilometer kustlijn omvat, van de grens van Mozambique in het noorden tot Mapelane ten zuiden van St. Lucia. Het beslaat 3280 vierkante kilometer aan natuurlijke ecosystemen. Beide parken liggen in de provincie Kwazulu Natal, de thuishaven van de Zoeloe monarchie waarvan de koning geen macht meer heeft en waar de meerderheid van de bevolking de Zoeloe taal spreekt. In dit gebied is ooit het skelet van de oudste mens gevonden. Bij toeval logeerden we er in twee door Nederlanders gerunde lodges, de Hluhluwe Wildebees Eco Logde en de prachtige Elephant Coast Logde in St Lucia. 
We reden zo’n 100 kilometer door het Hluhluwe-Imfolozi Park en 70 kilometer door het veel kleinere St Lucia Wetlands park en maakten een boottocht over een rivier waarin 2600 nijlpaarden en zeer veel krokodillen waren geteld. We waren steeds weer enthousiast wanneer we de wilde dieren zagen, of ze nu klein (mongoose) of enorm groot (giraffe, olifant of neushoorn) waren.
Hierna reden we naar Swaziland, een sinds 1968 onafhankelijk land waarin de koning de absolute macht heeft. We logeerden in Reilly’s Rock Hilltop Lodge, die midden in het Mlilwane Wildlife Reserve ligt. De Hilltop Lodge bleek een in 1918 gebouwd huis te zijn waar Prins Bernhard tot aan zijn dood
jaarlijks logeerde, hetgeen te zien was aan de talrijke foto´s die er van hem hingen. We hebben hier twee dagen in koloniale steil geleefd, misschien wel op de kamer van de prins, waarbij ´s avonds de open haard op onze kamer was aangestoken!
Hierna verbleven we drie dagen in het wereldberoemde Krugerpark dat een grote geschiedenis heeft. Vanwege de toenemende jacht met steeds modernere wapens, ontstond eind negentiende eeuw de behoefte aan bescherming van de natuur in het algemeen en het wild in het bijzonder, daarom ging president Kruger van de ZAR in 1898 over tot het instellen van het Sabie Wildreservaat. In 1926 werd besloten hier het eerste nationaal park van Zuid-Afrika in te stellen dat werd vernoemd naar de grondlegger van het park, Paul Kruger. Sinds enkele jaren is het park onderdeel van het grensoverschrijdende Groter Limpopo O
ogrenspark waarin ook parken gelegen in Mozambique en Zimbabwe zijn opgenomen. Het Krugerpark is 380 km lang, 60 km breed en heeft een totale oppervlakte van ongeveer 20.000 km2, de helft van de oppervlakte van Nederland! Het park bevat 25 omheinde kampen waar het voor bezoekers is toegestaan om uit de auto te stappen. Naast de grootte is dit park ook bekend om de grote variatie aan diersoorten. Hiervan zijn de zogenaamde Big Five het meest bekend: de leeuw, buffel, neushoorn, luipaard en de Afrikaanse olifant. Van deze laatste leeft in het Krugerpark de grootste populatie ter wereld. In 2003 telde het park 11.700 Afrikaanse olifanten. Naast deze vijf dieren zijn er ook nog vele andere, zoals de giraffe, nijlpaard, impala, wilde hond, hyena, jakhals, zebra, cheeta, gnoe, ba
viaan, wrattenzwijn en de vele vogelsoorten.
De eerste twee nachten sliepen we in een tent van waaruit we ’s nachts de leeuwen hoorden brullen en de nijlpaarden hoorden snuiven en knorren. Op een morgen hebben vijf apen alles wat eetbaar was uit de buitenstaande koelkast gestolen. We hadden hem ’s nacht wel afgesloten maar waren dat tijdens het ontbijt vergeten, in plaats van dat we er boos over waren, hebben we er om gelachen.
We hebben er ongeveer 450 kilometer door het park gereden, meestal met onze eigen auto maar ook met een gids en zagen op één dag de zogenaamde big five, hetgeen in dit grote park toch wel bijzonder was.
Natuurlijk genoten we ook van het zien van alle andere dieren; omdat het daar lente was, waren er heel veel pas geboren dieren waarbij de giraf van vier dagen oud en het piepkleine neushoorntje veel indruk op ons maakten. 
Vanuit het park reden we naar een aangrenzende Guernsey Private Nature Reserve, een privé park waar we in de Pezulu Tree House Lodge twee nachten in een boom sliepen. Dat was een onvergetelijke ervaring, tijdens een nachtelijk toiletbezoek, moesten we ons tussen de boomtakken doorwringen om in de badkamer te komen waarbij de impala´s en wrattenzwijnen onder ons ongestoord verder graasden en groeven. Hier hebben we het park met een landrover door
kruist, waarbij we zagen hoe een leeuw bij een zojuist gedode buffel voldaan lag te kijken naar zijn prooi, terwijl de gieren in de bomen zaten te wachten. Het geluk hield niet op want even daarna zagen we vier jachtluipaarden die zich uitgebreid door ons lieten fotograferen.
Voordat het donker werd hadden we ook de andere leden van de grote vijf weer gezien en was dit een waardig einde van ons bezoek aan de wildparken 
van Zuid Afrika. 
Hierna reden we naar Dullstroom en via de mooie Drakensbergen naar Pretoria en Johannesburg waarvandaan we op 3 december naar Nederland vlogen.
Hier zullen we tot 28 december blijven waarna we na ruim 100 dagen reizen weer naar huis zullen vertrekken.
Ook dit keer hebben we veel reacties op ons blog ontvangen, zelfs weer een onverwachte uit Zwitserland van Pierre en Marlyse Schmid. Zij hebben tot voor een paar jaar op Bonaire gewoond en reizen regelmatig, misschien wel meer dan wij, de wereld rond.
We reden zo’n 100 kilometer door het Hluhluwe-Imfolozi Park en 70 kilometer door het veel kleinere St Lucia Wetlands park en maakten een boottocht over een rivier waarin 2600 nijlpaarden en zeer veel krokodillen waren geteld. We waren steeds weer enthousiast wanneer we de wilde dieren zagen, of ze nu klein (mongoose) of enorm groot (giraffe, olifant of neushoorn) waren.
Hierna reden we naar Swaziland, een sinds 1968 onafhankelijk land waarin de koning de absolute macht heeft. We logeerden in Reilly’s Rock Hilltop Lodge, die midden in het Mlilwane Wildlife Reserve ligt. De Hilltop Lodge bleek een in 1918 gebouwd huis te zijn waar Prins Bernhard tot aan zijn doodjaarlijks logeerde, hetgeen te zien was aan de talrijke foto´s die er van hem hingen. We hebben hier twee dagen in koloniale steil geleefd, misschien wel op de kamer van de prins, waarbij ´s avonds de open haard op onze kamer was aangestoken!
Hierna verbleven we drie dagen in het wereldberoemde Krugerpark dat een grote geschiedenis heeft. Vanwege de toenemende jacht met steeds modernere wapens, ontstond eind negentiende eeuw de behoefte aan bescherming van de natuur in het algemeen en het wild in het bijzonder, daarom ging president Kruger van de ZAR in 1898 over tot het instellen van het Sabie Wildreservaat. In 1926 werd besloten hier het eerste nationaal park van Zuid-Afrika in te stellen dat werd vernoemd naar de grondlegger van het park, Paul Kruger. Sinds enkele jaren is het park onderdeel van het grensoverschrijdende Groter Limpopo O
ogrenspark waarin ook parken gelegen in Mozambique en Zimbabwe zijn opgenomen. Het Krugerpark is 380 km lang, 60 km breed en heeft een totale oppervlakte van ongeveer 20.000 km2, de helft van de oppervlakte van Nederland! Het park bevat 25 omheinde kampen waar het voor bezoekers is toegestaan om uit de auto te stappen. Naast de grootte is dit park ook bekend om de grote variatie aan diersoorten. Hiervan zijn de zogenaamde Big Five het meest bekend: de leeuw, buffel, neushoorn, luipaard en de Afrikaanse olifant. Van deze laatste leeft in het Krugerpark de grootste populatie ter wereld. In 2003 telde het park 11.700 Afrikaanse olifanten. Naast deze vijf dieren zijn er ook nog vele andere, zoals de giraffe, nijlpaard, impala, wilde hond, hyena, jakhals, zebra, cheeta, gnoe, ba
viaan, wrattenzwijn en de vele vogelsoorten.De eerste twee nachten sliepen we in een tent van waaruit we ’s nachts de leeuwen hoorden brullen en de nijlpaarden hoorden snuiven en knorren. Op een morgen hebben vijf apen alles wat eetbaar was uit de buitenstaande koelkast gestolen. We hadden hem ’s nacht wel afgesloten maar waren dat tijdens het ontbijt vergeten, in plaats van dat we er boos over waren, hebben we er om gelachen.
We hebben er ongeveer 450 kilometer door het park gereden, meestal met onze eigen auto maar ook met een gids en zagen op één dag de zogenaamde big five, hetgeen in dit grote park toch wel bijzonder was.
Natuurlijk genoten we ook van het zien van alle andere dieren; omdat het daar lente was, waren er heel veel pas geboren dieren waarbij de giraf van vier dagen oud en het piepkleine neushoorntje veel indruk op ons maakten. Vanuit het park reden we naar een aangrenzende Guernsey Private Nature Reserve, een privé park waar we in de Pezulu Tree House Lodge twee nachten in een boom sliepen. Dat was een onvergetelijke ervaring, tijdens een nachtelijk toiletbezoek, moesten we ons tussen de boomtakken doorwringen om in de badkamer te komen waarbij de impala´s en wrattenzwijnen onder ons ongestoord verder graasden en groeven. Hier hebben we het park met een landrover door
kruist, waarbij we zagen hoe een leeuw bij een zojuist gedode buffel voldaan lag te kijken naar zijn prooi, terwijl de gieren in de bomen zaten te wachten. Het geluk hield niet op want even daarna zagen we vier jachtluipaarden die zich uitgebreid door ons lieten fotograferen.
Voordat het donker werd hadden we ook de andere leden van de grote vijf weer gezien en was dit een waardig einde van ons bezoek aan de wildparken 
van Zuid Afrika. Hierna reden we naar Dullstroom en via de mooie Drakensbergen naar Pretoria en Johannesburg waarvandaan we op 3 december naar Nederland vlogen.Hier zullen we tot 28 december blijven waarna we na ruim 100 dagen reizen weer naar huis zullen vertrekken.
Ook dit keer hebben we veel reacties op ons blog ontvangen, zelfs weer een onverwachte uit Zwitserland van Pierre en Marlyse Schmid. Zij hebben tot voor een paar jaar op Bonaire gewoond en reizen regelmatig, misschien wel meer dan wij, de wereld rond.
Zie voor meer foto's de Engelse versie http://www.jan-margreth3e.blogspot.com/
